Het sociaal statuut en de onkostenvergoeding
Veelgestelde vragen
De onkostenvergoeding toegekend aan een kinderbegeleider in de gezinsopvang die aangesloten is bij een organisator gezinsopvang, is geen belastbaar beroepsinkomen.
Die vergoeding mag worden geacht uitsluitend de uitgaven voor onderhoud, voeding en behandeling van de kinderen te vertegenwoordigen en mag bijgevolg niet in aanmerking genomen worden bij het bepalen van het referentie-inkomen.
Kan het OCMW hierbij rekening houden met de onkostenvergoeding die de kinderbegeleider ontvangt?
Elk OCMW moet een bestaansmiddelenonderzoek doen om te bepalen op welk leefloonbedrag een aanvrager recht heeft.
De organisator gezinsopvang kan het OCMW wijzen op het feit dat de betrokken kinderbegeleider noch werknemer, noch zelfstandige is, maar dat ze daarentegen geniet van een specifieke sociale bescherming in het sui generisstatuut. De kinderbegeleider ontvangt dan wel een onkostenvergoeding, maar deze kan niet beschouwd worden als een beroepsinkomen.
Het OCMW kan rekening houden met:
De bepalingen in het Ministerieel Besluit van 9 juli 2001 houdende nadere bepalingen betreffende de kostenvergoeding voor opvanggezinnen, aangesloten bij een dienst voor opvanggezinnen (BS 29 september 2001) De commentaar bij artikel 23 van het Wetboek van Inkomstenbelasting (nummer 23/223): "De vergoeding per plaatsingsdag en per kind die via de organiserende dienst wordt toegekend aan opvanggezinnen die verbonden zijn aan een erkende dienst voor opvanggezinnen is geen belastbaar beroepsinkomen. Die vergoeding mag worden geacht uitsluitend de uitgaven voor onderhoud, voeding en behandeling van de kinderen te vertegenwoordigen"
Deze bepalingen zijn echter niet dwingend voor het OCMW, zodat het in de praktijk mogelijk blijft dat OCMW's de onkostenvergoeding als 'bestaansmiddel' beschouwen en op basis daarvan de toekenning van het leefloon weigeren.
In sommige gevallen zullen de OCMW's gedeeltelijk rekening houden met het kostendekkend karakter van de vergoeding en een 'stuk' leefloon toekennen.
De socialezekerheidsuitkeringen – zoals opvanguitkering, enz - die een onthaalouder krijgt worden altijd in mindering gebracht van het haar eventueel toegekende leefloon.
